Oh, wat was dat fijn! Eindelijk een opdracht om een illustratie te maken. Ik had de opdracht eigenlijk zelf veroorzaakt, want ik had bedacht om een Zine (mini magazine) te maken voor alle gastgezinnen van de kittenopvang waar ik kittens voor opving. Door de corona was onze borrel steeds uitgesteld en toen uiteindelijk maar geannuleerd. Maar het was wel fijn om samen het jaar af te sluiten, zeker na alle zieke kittens die we onder onze hoede kregen de afgelopen paar maanden. De Zine is super geworden, veel leuke reacties. Hij is helaas niet voor het grote publiek. Maar ik kan wel wat van mijn werk met jullie delen.
Ons eerste kitten van dit jaar, Floris, was bijna klaar om zijn vleugels uit te slaan toen bleek dat hij heel erg ziek was. Uiteindelijk is bij de dierenarts gevonden wat hij heeft, namelijk FIP. Een dodelijke ziekte voor katten. Ik zal verder ingaan op FIP op het kattenblogje, want er is inmiddels een behandeling die vrij onbekend en moeilijk is. Voor nu vertel ik je meer over Floris, want hij kreeg namelijk de mogelijkheid om een column te schreven voor de Zine!! Inclusief een illustratie! Hier zijn allereerste collumn:
Hoi!
Ik ben Floortje! Nee, wacht even, ik blijk toch een Floris. Ja, ik ben Floris, aangenaam! Ik schijn een kitten te zijn van Stichting Kitten&Co. Heb verder geen idee, maar ik heb het hier goed naar me zin. Alhoewel, ik had het in het begin wel vréselijk zwaar toen ik Tirza en Jaylee ontmoette, wat een dames waren dat zeg! Ik mocht niet eens in hun staarten hangen of over hen heen hoteldebotelen, iets wat ik erg graag doe. En mensbeen hangen mocht ik ook ineens niet meer. Echt super grote flauwekul. Maar daar tegenover stond dat ik een hele kamer vol met speelgoed kreeg, elke dag een bak heerlijk eten en heel veel knuffels. Later werden Jaylee, Tirza en ik de allerbeste vrienden! Wat wil een Floris nog meer?!?
In de weken dat ik hier verbleef, gingen ineens één voor twee mijn vrienden weg. Waar ze naartoe gingen, weet ik nu nog steeds niet. Ik bleef alleen achter, iets wat ik eigenlijk wel fijn vond, want ik voelde me niet zo lekker. En nu ik zo lekker veel sliep, bleek dit ook weer niet goed te zijn… Ik hoorde vervelend te doen, zei mijn mens. Het is ook nooit goed, dacht ik nog, en sliep door. We gingen de dag erna naar de dokter en na wat onderzoeken begon mijn mens ineens te huilen. Ik was te moe om erop te reageren en dook mijn reismandje weer in, ik had het wel weer gezien.
Later legde mens mij uit dat ik FIP had maar dat ze morgen iets voor me ging ophalen in Bergen op Zoom. Ze was de dag erna de hele dag weg, daardoor kon ik lekker slapen in mijn warme mand boven de kachel. ’s Avonds kwam mens weer bij me langs en gaf me een prik. Ik vond het allemaal wel gesneden en ging na een berg knuffels weer naar bed.
Na vier dagen prikken voelde ik me al een stuk beter! Nu vond ik niet meer meer zoveel sliep, vond ik het een beetje saai worden in mijn kamer. Daar had mijn mens wat op bedacht. Ik maakte uitstapjes naar het grote woonhuis. Ik vond het echt helemaal geweldig en vroeg of ik ’s nachts niet meer terug hoefde naar mijn privé kamer. Dat vond mens en haar medemens gelukkig goed. Ik krijg nog steeds elke avond een prik, ik heb geen idee hoeveel mens er nog wil gaan geven, maar ik vind het prima. Ze noemt mij elke avond de dappere ridder, leider van de FIPwarriors, en volgens mij is dat de mooiste naam voor mij.
Floris is gemaakt op Fabriano tekenpapier 200gr. Ik heb eerst een ruwe schets gemaakt die ik daarna heb overgetrokken m.b.v. een lichtbak op het tekenpapier. Het papier van Fabriano (los) is echt wel een van mijn favorieten al moet je wel opletten dat je niet te nat werkt. Ik denk erover om zwaarder papier te zoeken van hetzelfde merk. Ik heb eerst de pootjes, kop en de gaten en leerbandjes gemaskeerd zodat deze netjes bleven. Ik heb daarna Floris ingekleurd met de aquarelverf van Van Gogh. Dit werkt perfect om een basis op te zetten. Daarna ben ik begonnen met de schaduwen van het harnas. Ik heb toen de tekening even met rust gelaten. Soms moet de illustratie even goed doordrogen. De dag erna ben ik verder gegaan met het harnas. Nadat deze goed droog was heb ik de maskeervloeistof weggepoets en ben ik begonnen met het gezicht en de leren bandjes. Deze keer met mijn Inktense aquarelpotloden van Derwent. Hiermee kan ik veel meer in detail werken. Het masker van Floris heeft een gele ondergrond, dus eerst het hele gezicht (exclusief de witte vlekken) geel gemaakt. Dan laag voor laag de cyperse tekening opzetten. De leerstukjes heb ik met roodbruin ingeverft, de langere aan de zijkant overlopen van bruin naar rood.
Nadat de tekening goed droog was, ben ik begonnen met het omlijnen van de illustratie met een kroontjespen en inkt van Daler Rowney. De coolgrey voor het harnas en de sepia voor de leren bandjes. De kop is belijnt met een fineliner die ik heel lichtjes heb gebruikt. Ik wilde geen inktzwarte lijnen gebruiken, dus ook de antraciet gelpen heeft zijn rol gespeeld. :-) Jammer dat ze altijd zo snel niet meer bruikbaar zijn doordat de pen uitgedroogd is. Mocht je daarvoor een tip hebben, let me know! De poten heb ik belijnd met gewoon potlood. Rare keuze misschien, maar wel het mooiste effect.
Voor de bodem hem ik gekozen voor gras. Ik wilde niet dat het teveel aandacht zou trekken dus met weinig detail. Ik heb wel schaduw aangebracht. Niet door grijs erop te smeren, maar blauw. Daardoor wordt het groene donkerder en krijg je schaduweffect zonder harde grijze wolk.
Ik ben blij dat ik voor deze belijning gekozen heb, daardoor oogt het geheel vriendelijker en zou deze zo gebruikt kunnen worden in een kinderboek! Zeker voor herhaling vatbaar!
En hier is Floris in het echt! Op zijn eigen kasteeltje!